spring
Life grew and shrank and sharpened
as time passed, and he could not say
when the evening had fallen, or if those
lingering lights truly were the stars
he had known, or even if the moon
would ever reveal its beauty to him again.
For time can be cruel in its selfish
mockery of man’s hopes and needs,
and in the barest moment of calm,
voices emerge once more demanding
his attention as the moon drapes herself
in darkening clouds this night as well.
He knew this had to be so. He knew
there must be a summer of warmth
and playful abandon, and an autumn
of tearful regrets, and a winter
of most urgent and painful longing.
But the snows melted and night fell,
and he opened his doors again to find
his beautiful moon smiling down
on him, for Spring will always come
to those whose honest hearts can sing.
İstanbul 9 December 2021
bahar
Hayat büyüdü ve küçüldü ve keskinleşti
zaman geçtikçe, ve söyleyemedi
akşam çöktüğünde, veya bunlar
kalan ışıklar gerçekten bildiği
yıldızlardı, hatta ay bile, bilemedi,
güzelliğini ona bir kez daha gösterecekti.
Çünkü zaman bencilliğinde acımasız
olabilir, insanın umutları ve ihtiyaçlarıyla
alay edilmesi, ve en sakin anında,
sesler bir kez daha talepkar çıkıp
dikkatini çeker, ay kendini örterken
bu gece de kararan bulutlarda.
Bunun böyle olması gerektiğini biliyordu.
Biliyordu ki sıcak tutkulu bir yaz vardı
ondan sonra ağlayan pişmanlıklarla
bir sonbahar, evet, ve bir kış gelir
en acil ve acılı özlemin mevsimi.
Ama karlar eridi ve gece düştü,
ve kapılarını tekrar açtığında
onun özledigi güzel ayı yine buldu
gökyüzünlerde, onun üzerine gülümsediği
ayı, çünkü bahar her zaman gelir
dürüst kalpleri şarkı söyleyebilenlere.
İstanbul 9 Aralık 2021
George Ellington 